Erbo-di-granouio
Hydrocotyle vulgaris
Araliaceae
Noms en français : Écuelle-d'eau, Hydrocotyle commun.
Descripcioun :L'erbo-di-granouio es uno planto di proun raro en Prouvènço. S'atrobo pamens encaro en Camargo. Es uno planto que rebalo au sòu e que fai de fuieo que douno d'èr à-n-aquéli de l'escudeleto, Umbilicus rupestris. Li flour, sènso petalo soun pichouneto (1,5 à 2 mm), groupado en enflourejado de 3 à 5 cm.
Usanço :Li fueio soun manjadisso, mai n'en sabèn pas mai.
Port : Erbo
Taio : 2 à 15 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Hydrocotyle
Famiho : Araliaceae
Ordre : Apiales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 30 à 50 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1000 m
Aparado :
Vo
Mai à óutobre
Liò : Palun
- Sagnas
- Tourbiero
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Hydrocotyle vulgaris L., 1753
Aussent(-blanc)
Artemisia alba
Asteraceae Compositae
Noms en français : Armoise blanche, Armoise camphrée.
Descripcioun :L'aussent-blanc se rescontro sus li cresten venta e li roucaio e tepiero subretout dis Aup marino. Fai un pichot bouissoun d'ounte parton de ramon que flourisson l'estiéu. Li fueio, di proun descoupado, sènton lou canfre un cop fretado.
Usanço :Sa forto óudour de canfre pòu servi dins la cousino coume sabourun. La planto èi vertuouso majamen pèr tua li verme. Èi peréu antispamoudico, tounico e enmenagogo adounc descounseiado i femo empregnado.
Port : Erbo
Taio : 5 à 15 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Artemisia
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 3 à 4 mm
Flourido :
Estiéu - Autouno
Sòu : Ca (Si)
Autour basso e auto : 100 à 1800 m
Aparado :
Vo
Avoust à óutobre
Liò : Tepiero seco
- Cresten venta
- Roucaio
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éuroupenco-Sud
Ref. sc. : Artemisia alba L., 1753